മേഘമേ പറയുമോ

നീലാകാശത്തിൻ ശോഭയായി
ഒഴുകി നടക്കുന്ന വെൺമേഘമേ

അർക്കനെ തേടി അലഞ്ഞു നടക്കും നീ നിൻ ശോഭയെത്രയെന്നറിയുന്നുവോ 

കാണാതെയാകുമ്പോൾ ദുഖത്താൽ നീ

ശ്യാമവർണ്ണാംഗയായ് മാറിടുന്നു

എങ്കിലും നീ നിത്യശോഭയായി

വിണ്ണിലെന്നും വിളങ്ങീടുന്നൂ

നീ തൂകും കണ്ണീർതുള്ളിയൊരു

വാർമഴയായ് മണ്ണിലലിഞ്ഞുവല്ലോ

ദിനകര കിരണങ്ങൾ കണ്ടിടുമ്പോൾ

നിൻ പുഞ്ചിരിയായ് മഴവില്ലുണർന്നു

ആയതിൻ സപ്ത വർണ്ണങ്ങളാലേ

നിൻ ഹർഷമോദങ്ങൾ കാണായല്ലോ

സൂര്യകിരണത്താൽ നിൻ ശോഭ 

 എത്രയോ സുന്ദരമായി മാറി
വിടപറഞ്ഞകലുന്ന സൂര്യബിംബത്തെ നീ
പരിഭവത്തോടെ അനുഗമിച്ചൂ
അന്നേരം നീ ഹൃദയ വർണ്ണയായ്
വിണ്ണിൻ മുഖഛായ മാറ്റിയല്ലോ
കടലോരമിഥുനങ്ങളതു കണ്ടിട്ട്
കളിവാക്കിതെത്രയോ ചൊന്നിരിക്കാം
വീണ്ടുമാ സൂര്യാഗമനത്തിനായ്
കാത്ത് നീ വിണ്ണിലൊഴുകിടുന്നു